افضل ‌الدین ابوحامد؛ مورخ، پزشک، شاعر، نویسنده و بزرگمرد عرصه‌ی علم و ادب و سیاست، در قرن ششم و هفتم هجری قمری است. تسلط او در نگارش تاریخ تا آنجا بود که او را بیهقی ثانی نامیده‌اند. در علم طب نیز از سرآمدان روزگار خود بود و نخستین مراکز درمانی را در یزد و کرمان احداث کرد. «عقدالعلی للموقف الاعلی»، «بدایع الازمان فی وقایع کرمان» و… از تألیفات اوست. کتاب صلاح الصحاح او نیز در طب جایگاه ویژه‌ای داشته و گویا نخستین بیمارستان را در روزگار سلاجقه برای یزدی ها ساخته است.