شاه شجاع

شهباز بلند پرواز عرصه‌‌ی عرفان، در قرن سوم هـ.ق است که محمدمظفر میبدی، از فرط علاقه به او نام فرزندش را شاه شجاع گذاشت. این آیینه‌ی حکمتها، کتاب خود را نیز «مرآت الحکما» نام نهاد. گویند چهل سال، هر شب نمک در چشم می‌کرد تا بیدار بماند و تهجد و شب‌زنده‌داری کند، آنطور که چشم‌هایش چون دو کاسه خون بود.